Opolski Szlak Architektoniczny Karla Friedricha Schinkla powstał w 240. rocznicę urodzin i 180-lecie śmierci architekta. Ideę powstania szlaku zrealizowano w ramach projektu partnerskiego pn. „Zachowanie dziedzictwa kulturowego architekta Karla Friedricha Schinkla w gminie Popielów – renowacja zabytkowego kościoła w Kurzniach i działania edukacyjno-informacyjne w województwie opolskim” współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Opolskiego na lata 2014-2020. Szlak łączy miejsca i zabytki na terenie województwa opolskiego, w których swój ślad odcisnął ten wybitny europejski architekt i jest odpowiedzią na ograniczony dostęp do informacji nt. dziedzictwa architektonicznego Schinkla na terenie województwa opolskiego.
Posłuchaj o Opolskim Szlaku Karla F. Schinkla - słynnego europejskiego architekta
Karl Friedrich Schinkel (1781-1841) był niemieckim architektem, malarzem i projektantem wnętrz doby romantyzmu łączącym późny klasycyzm z nowymi stylami historyzmu. Stworzył swój charakterystyczny styl arkadowy – Rundbogenstil oraz przyczynił się do rozkwitu neogotyku. Był prekursorem ochrony i renowacji zabytków. Tworzył m.in. na zlecenie pruskiej rodziny królewskiej oraz pełnił urząd dyrektora Ober-Bau-Deputation w Berlinie. Spod jego ręki wyszły liczne projekty pałaców, kościołów, budynków użyteczności publicznej i pomników. Stworzył wzorcowy projekt dla budownictwa kościelnego epoki – Normalkiche Schinkels. Spośród jego budowli do najbardziej znanych zaliczają się Altes Museum w Berlinie, Friedrichswerdersche Kirche w Berlinie, pomnik marszałka Kutuzowa w Bolesławcu, pałac myśliwski Radziwiłłów w Antoninie, pałac Działyńskich w Kurniku i pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim.
W województwie opolskim Karl Friedrich Schinkel również pozostawił ślady swojego dorobku. W Opolu czuwał nad przebudową ratusza (1818-1820) oraz zaprojektował gmach Rejencji (nieistniejąca siedziba władz regionalnych na Placu Wolności). W Kluczborku przeprowadził odbudowę (1820-1826) monumentalnego gmachu Domu Ubogich z zachowaniem klasycystycznych form projektu wybitnego architekta K.G. Langhansa. Był autorem projektu kościoła ewangelickiego w Ozimku (1819-1821) oraz koncepcji niezrealizowanej fasady kościoła Św. Krzyża w Brzegu. Nadał ostateczny kształt projektom kościołów w Kurzniach (1812-1813), Strzelcach Opolskich (1825-1826), Nowym Lesie k. Prudnika (1819-1826) i Otmuchowie-Wójcicach (1812-1824). Jego styl jest czytelny również w innych realizacjach – kościołach w Starych Siołkowicach (1825-1830, rozbudowany 1933-1934) i Biadaczu (1842-1843) reprezentujących schemat Normalkirche.
Karl Friedrich Schinkel projektował też wnętrza i przedmioty użytkowe, a także opracował wzorniki dla rzemieślników. Według projektu Schinkla powstały organy w kościele w Starych Siołkowicach (1828), częściowo zachowane do dziś.